Jongeren sensibiliseren voor de corona-epidemie is een uitdaging
Tijdens deze gezondheidscrisis hebben jongeren het moeilijker dan anderen om de isolatierichtlijnen te volgen. Om verschillende redenen kunnen ze de ernst van de situatie niet goed vatten waardoor ze hun verantwoordelijkheid niet nemen. Hoe kunnen we hen voor deze crisis sensibiliseren?
Jongeren leven in hun eigen bubbel
De tienerjaren zijn een belangrijke overgangsperiode tussen kindertijd en volwassenheid. In die periode ontwikkelen we ons bewustzijn en het vermogen om abstract te denken. Na een kindertijd vol geruststellende routines komen jongeren voor een groot aantal veranderingen te staan: hun lichaam, hun emoties, maar ook de manier waarop ze naar de wereld kijken en naar de mensen rondom hen.
Vanwege de mediatisering van de coronacrisis kunnen jongeren op veel verschillende manieren reageren. Zo kunnen ze de ernst van de situatie ontkennen en zich almachtig voelen door het idee dat ze sterker zijn dan het virus dat enkel ouderen of zwakkeren treft. Of de crisis laat hen koud en ze denken enkel aan de positieve aspecten zoals niet naar school moeten, een vakantiegevoel hebben met onbeperkte schermtijd, want daar dwingt de isolatie hen nou eenmaal toe!
Anderen focussen zich dan weer op de continue informatiestroom, zijn ziekelijk gefascineerd door de situatie en ervaren een kick bij het dagelijks horen van het slechte nieuws. Nog anderen zullen in nepnieuws geloven, waardoor ze zich zorgen maken en gestresseerd raken.
Adolescenten en informatie online
Jongeren raadplegen allerlei bronnen waarvan ze de juistheid niet kunnen inschatten. Ze verwachten dat de informatie tot bij hen komt. Hierdoor zijn ze het doelpubliek bij uitstek voor marketing. Ze consumeren informatie voornamelijk via sociale media en in groep, waarbij ze extra veel belang hechten aan beelden en aan het zich eigen maken van de informatie. Ze kijken vooral naar kanalen op YouTube, een medium waar wederom geen journalistieke kwaliteit kan worden gegarandeerd.
Wat is echt en wat niet?
In 2016 voerde de universiteit van Stanford (VS) bij 7804 jongeren een onderzoek naar hoe jongeren online informatie inschatten. Het toonde aan dat jongeren geen enkel onderscheid maken tussen inhoud die niet objectief is en echt nieuws van betrouwbare media. Bovendien schatten ze het belang van een informatieve tekst in op basis van de hoeveelheid details in plaats van op basis van de bron. Ze hebben ook niet de reflex om de bron na te trekken.
Sensatiedrang
Jongeren krijgen graag een kick en houden van sensatie. Daardoor voelen ze sterke emoties en beleven ze iets wat anders niet mag, overtreden ze de sociale regels, doen ze iets irrationeels of verdrijven ze hun angsten. Helaas kijken ze bij dit soort informatie meestal niet met een kritische blik naar de realiteit.
Tieners sensibiliseren en hen helpen om kritischer te zijn
- Wacht tot ze bereid zijn om te praten.
- Luister naar wat ze weten, oordeel niet, spot niet met hen of ontken niet vanaf het begin van het gesprek wat ze weten. Probeer eerder een context te creëren en fake news te corrigeren: wat zijn hun bronnen? Hebben ze tegenstrijdige informatie gelezen?
- Breng hen bij dat je niet alles wat je op sociale media leest of ziet, mag geloven: het kan helpen om het te hebben over kwesties die in de media zijn gekomen, zoals politieke verkiezingen, om jongeren aan te moedigen om kritischer te zijn.
- Stel voor om met het gezin de actualiteit en de aanbevelingen van betrouwbare bronnen te volgen. Praat erover zonder hen de les te spellen.
- Vraag wat ze begrepen hebben van de urgentie van de beschermingsmaatregelen en wat ze zullen doen om ze te respecteren. Laat hen zelf een actieplan opstellen zonder hun het gevoel te geven dat ze worden gestuurd door een volwassene.
- Zoek serieuze YouTubekanalen die het over de Covid19-crisis hebben. Aangezien jongeren graag naar YouTube kijken, is de kans groter dat ze ervoor zullen openstaan.
- Als ze het thuisblijven of de veiligheidsmaatregelen bagatelliseren, schets dan een scenario dat iets minder een ver-van-hun-bed-show is en waarbij ze zich meer betrokken voelen: leg uit dat hun grootouders, leraars of bijvoorbeeld vrienden met astma ziek kunnen worden en mogelijk niet de juiste zorgen krijgen als de ziekenhuizen hun maximumcapaciteit hebben bereikt doordat mensen de isolatiemaatregelen niet respecteren.
- Help hen met hun bezorgdheid om te gaan: geef het goede voorbeeld en beperk de continue informatiestroom van de media en de sociale media. Die veroorzaakt immers meer stress en paniek. Kijk gedurende korte periodes en niet te vaak (een à twee keer per dag).
- Lieg hen niet voor, blijf positief en probeer je angst niet door te geven.
- Prijs hun verantwoordelijke houding (handhygiëne, social distancing).
- Aarzel niet om telefonisch of via een videoconferentie contact op te nemen met de huisarts zodat de jongere zijn ideeën kan aftoetsen bij een gezondheidsprofessional.
Bron:
Mélanie SAEREMANS
Psychologe